Op reis met WorkForce Holland!

Ik pak de trap naar beneden, richting de grote ontvangsthal van het bedrijf waar ik de afgelopen jaren met veel plezier heb gewerkt. Ik schud de hand van de dame van WorkForce Holland, die speciaal voor mij langs is gekomen. Met een koffie in de hand nemen we plaats in de koffietent in de centrale hal.

Sinds ik een aantal weken geleden te horen heb gekregen dat ook voor mij het moment daar is om te vertrekken, ben ik toch wel in een roes beland. Hoewel ik dacht dat ik echt wel weet hoe je je zou voelen als je boventallig wordt verklaard, is het toch met recht totaal anders dan verwacht. Ik zit nu aan de andere kant van de tafel, en wat staat me te wachten?

Vind ik wel weer een uitdagende baan, met mijn specialistische kennis? Zitten andere bedrijven wel op een oudere man met alleen ervaring in het verzekeringswezen te wachten? En wat als ik dan niet snel wat nieuws vind, kunnen we dan blijven wonen waar we wonen? Ja hoor, mijn kinderen zijn de deur uit en wonen al geruime tijd op zichzelf, maar onze levensstandaard heeft zich aangepast aan mijn verdiensten en wat als ik daar enorm op moet inleveren? Jeetje, waar begin ik met mijn zoektocht...?

Ik heb de keuze uit vier outplacementbureaus. Ja gelukkig, hoef ik deze onzekere tijd niet helemaal alleen door. Maar welke keuze maak ik?

Die middag ontmoet ik Berit voor het eerst en met enthousiasme vertelt ze me het verhaal van WorkForce Holland en hoe zij mij kunnen ondersteunen en begeleiden naar een nieuwe uitdagende werkplek voor mij. Een roadtrip, die ik mag gaan maken, gebaseerd op wat ik wil en kan en gevormd door de wensen en keuzes die ik mag gaan maken. Niks gericht op alleen bestaande vacatures waar ik me in zal moeten voegen. Ik ben aan zet, het draait om mijn werkgeluk!

Dit gevoel van een (spannend) avontuur, vol nieuwe ontdekkingen, kansen en contacten voor mij is waar ik zin in heb. Ik ga mijn schouders eronder zetten, hou mijn koers zelf in eigen hand en zij bieden mij de creatieve tools, handvatten en netwerkcontacten die mij naar mijn volgende werkplek gaan leiden.

De kennismaking met mijn WorkForce Holland-coach is direct een prachtige match. Haar levenservaring, rust en luisterend oor helpen me door de fase van verdriet en rouw waar ik doorheen moet. En al heel snel weet ze mijn blik naar de horizon, mijn nieuwe toekomst te richten, uitgaande van mijn kracht en ervaringen. Ik ben waardevol als professional, maar meer nog: Ik ben waardevol als mens! Ik heb iets bij te dragen!

Al na een paar gesprekken met mijn coach weet ik redelijk scherp wat ik als mens en professional wil vinden op mijn volgende werkplek en merk dat het tijd is om buiten mijn gebaande paden van het verzekeringswezen te durven kijken. Ik voel zelfs een grote aantrekkingskracht tot de (petro)chemische en farmaceutische wereld. Hoe? Geen idee, maar vroeger al, trok deze branche me. Maar contacten in die wereld, ho maar.

In samenspraak met mijn coach en de community manager van WorkForce Holland word ik gekoppeld (ja zo heet dat in WorkForce Holland-termen) aan netwerkcontacten vanuit het Whatunga-netwerk. En stuk voor stuk maken ze een moment in hun agenda vrij om met mij met open armen te ontmoeten en van gedachten te wisselen over mijn loopbaanidee. Stuk voor stuk interessante en deskundige mensen, met ideeën waar ik soms zelf niet aan gedacht zou hebben of kansen die voor mij voor het oprapen liggen. Het zijn die verrassende kennismakingen/gesprekken geweest die me meevoeren, en me ontzettend veel positieve energie geven.

Zo ervaarde ik dat mijn vakinhoudelijke wensen niet altijd in te vullen zijn binnen bijvoorbeeld de farmaceutische industrie en dat een organisatie waar ik voor wil werken wel van een bepaalde formaat moet zijn, wil ik er met mijn ervaringen optimaal tot mijn recht komen. Elk gevoerd gesprek met een voor mij verrassend nieuw netwerkcontact gaf me een goed nieuw inzicht over waar ik mijn werkgeluk wilde gaan vinden. Maar ook het besef dat de specifieke inhoudelijk kennis die ik de afgelopen jaren had mogen inzetten, vaak niet meer gevraagd wordt in de markt. Steeds meer bedrijven zijn in de loop der jaren overgegaan op het standaardiseren en de regelruimte in mijn vak is tot een minimum beperkt. Ik kon niet anders dan de conclusie trekken dat wat ik hoopte te vinden eigenlijk niet meer voor het oprapen ligt.

Dit confronterende besef maakte dat ik mijn koers moest bijstellen. Niet eenvoudig, maar met stimulans van mijn coach en door inmenging van mijn eigen al bestaande netwerk, had ik al vlot mijn tweede koers te pakken.

En zo kwam het dat ik nog geen zes maanden nadat ik van mijn werkgever te horen kreeg dat ik kon vertrekken, een prachtig aanbod mocht ontvangen voor functie in de chemie. Een functie die me op mijn lijf geschreven is en waar ik nu alweer maanden met ontzettend veel plezier werk!

Al met al een reis om nooit te vergeten, met confronterende ontdekkingen en de prachtigste ontmoetingen…